आरतिमा बजेका ति घण्टहरूको
सुमधुर ध्वनि
बायाँ तिरको सुर्य अस्ताउँदै गरेको
मनोरम दृष्य
शालिन मुद्रामा कौसिमा बसेको
मिष्टिक बिरालो
वैजनि रंगको पालुवा फेर्न लागेका
आ
का
श
का
भर्खरै टुटेका एक हुल
बा
द
ल
दल आयोग तिरै लम्कदै
अनि
डेथ भ्यालिको
कुनामा बसेर
एक्लै बतासिँदै
आएको वायुलाई
आफुमा विलिन गराउँदै
मञ्जु श्री ले
काटेका डाँडा नियाल्दै
त्यो एक डल्लो
वातावरणमा
रम्दैछ यिनै प्राकृतिक श्रव्यदृष्य अवलोकन गर्दै
भैमाले आर्यन
विलिन हुन खोज्दै छ
उसकै अंगालोमा बाँधियर
चिसो वताससँगै
यो सुनौलो साँझसँगै
जसरि वायुलाई उसले आफुमा विलिन गराएथ्यो
क्षितिज भन्दा निकै पर
टाढाकी उनीलाई सम्झदै
भैमाले आर्यन
यात्रामा रहेको एक बन्जारा
बन्जाराको विश्रामस्थलमा
तर
उनिसँगको कल्पना त
टुटेर बनेका बैजनि
बा द ल
झैँ छन्
एकै छिनमा
विलाई जाने
एकै छिनमा
आफ्नो अस्तित्व
गुमाइजाने
अरु कसैमा विलिन हुँदै
भैमाले आर्यन
उहि डेथ भ्यालिको कुनामा

Previous Article

राक्षस राक्षस भन कहाँ भाग्छेस्

Next Article

नयाँ आन्दोलन